Blog 10, december 2021 – Het einde van het jaar nadert. Ik sta er even bij stil en in gedachten zie ik me vol enthousiasme het nieuwe jaar in gaan. Toch is het een memorabel moment: niet opnieuw beginnen maar verder gaan. Even terugkijken naar hoe het leven verliep en wat ik eruit wil halen in de toekomst.
Zo is het met sterven ook kan ik me zo voorstellen. Je wordt ziek. Vervolgens word je ongeneeslijk ziek en dan komt het keerpunt. Er is maar één weg, en die is over de drempel. Hoe dat eruit ziet en hoe dat voelt kan ik alleen maar bedenken. Dit is niet vol enthousiasme verder gaan. Ik denk aan de veelheid van onze gasten in huis die stuk voor stuk een indruk hebben achtergelaten.
Onze stuurman uit Hoek van Holland vond het goed geweest en wilde graag dat prikkie. Mevrouw van Eegen, 90 jaar oud, vond het heerlijk bij ons. Ze zorgde ervoor dat haar vriendinnen ‘Vriend’ werden van het hospice. Zo kregen we er nog heel wat nieuwe donateurs bij.
Louise op kamer 1 was klaar om over de drempel te gaan. Zij vertelde dat ze wist naar haar schepper te gaan; bij hem zou ze verder leven. Een geruststellende gedachte.
Selma was te jong en kreeg tijd te kort in het leven. Positief als ze was genoot ze samen met haar familie van haar ‘laatste avondmaal’ en was gelukkig met haar nieuwe jurk voor in de kist. En dan onze eerste gast Hans, hij was kort bij ons, maar voelde zich er de koning te rijk. Hij is onze koning gebleven.
Zij hebben met alle anderen een stempel gedrukt in huis, zij hebben ons gespiegeld hoe belangrijk het is dat we er zijn. We bieden samen met de huisarts en thuiszorg comfort en een warm huis dat een vertrouwd gevoel geeft. Zo lukt het onze gasten makkelijker om over de drempel te gaan, omringd door liefdevolle aandacht.
Wat een voorrecht dat ik mag werken in dit hospice en mag observeren en meebewegen met alles wat er gaande is en om te bewerkstelligen dat iedereen het goed heeft bij ons. Ook om te zorgen dat de vrijwilligers hun werkzaamheden goed kunnen doen en zo bijdrage aan de bijzondere sfeer in huis.
Niets gaat vanzelf, ook in Hospice Egmond niet. We blijven scherp en we ontwikkelen onze kennis en vaardigheden om te blijven voldoen aan onze kwaliteit van zorg en nabijheid. De bereidheid is enorm. Er wordt wel gezegd dat alles wat we doen in het leven een oefening is in dood gaan. Tenslotte gaan we allemaal een keer over die drempel; hoe uniek we ook zijn, daarin zijn we gelijk.
Wat mij betreft is het een mooi uitgangspunt punt voor het nieuwe jaar: ons bewuster te worden van onze sterfelijkheid. Zo oefenen we deze levenskunst en kunnen we wellicht nóg beter nabij zijn. Dus ja!
Ja! Ik ga verheugd de drempel over naar 2022. Ik wens ook al mijn lezers een goed nieuwjaar.
Els Rosenmöller,
coördinator Hospice Egmond
december 2021
Geef een reactie